वाटे वर उभा राहून
वाटे वर उभा राहून वाट तुजी पाहिली
तू गेलीस दूर पण तुजी आठवण जवळ ज राहिली
आठवणी त रामलो ज होतो की तू परत दिसली
अन वाटे वर वाट बघता बघता मला ज माजी वाट सापडली
किती बोलतो आपण दोघे
किती बोलतो आपण दोघे
तरी बोलणे राहून जाते
तुझानी माजा या नात्यांचे
नाव सांगणे राहून जाते
अशी कशी ही ओळख जातील
अनोळखी तरी ही संपत नाही
तुला गुणगुणत असताना ही
तुला ऐकणे राहून जाते
तुझा नि माजा या नात्यांचे
नाव सांगणे राहून जाते
किती बोलतो आपण दोघे
जगा वेगळ्या श्रावण्यास
आभाळा चा श्राप असावा
मणी सारखे दाटून येते
तरी पुसणे राहून जाते
किती बोलतो आपण दोघे
शब्दांमधुनी झरे शांतता
अर्थानं मधुनी अनर्थ उरतो
हाथा इतके अंतर असुनी
हाक मारणे राहून जाते
किती बोलतो आपण दोघे
तरी बोलणे राहून जाते
तुझानी माजा या नात्यांचे
नाव सांगणे राहून जाते
किती बोलतो आपण दोघे
Comments
Post a Comment